تصویب طرح با عنوان « بررسی تاثیر درمانی هیدروژل¬های ژلاتینی تخریب پذیر و چسبنده به بافت بر بهبود زخم های دیابتی در رت های دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین» در شورای پژوهشی مرکز

زخم های دیابتی و فرآیند بهبودی آنها یکی از پروسه های فیزیولوژیکی پیچیده در بدن انسان است که گاهاً با عوارض جدی و پیش آگاهی ضعیف همراه است. علی رغم توسعه ی پانسمان های مختلف، بهبود ضایعات پوستی در افراد مبتلا به دیابت کماکان یکی از چالش های کلیدی و نگرانی های حال حاضر است. در این پژوهش، به منظور پوشش دهی کامل سطح زخم، حفظ یک ریزمحیط مرطوب و حفاظت از زخم در برابر محیط خارجی به عنوان یک مانع دفاعی، یک نوع خاص از هیدروژل مورد استفاده قرار گرفته و نتایج آن با نمونه بدون درمان مقایسه می شود.